Gönderen Konu: Hüseyin Güllüoğlu İ.Ö.O.5. SınıfHaydi Farklı Anlatalım Çalışmaları  (Okunma sayısı 17976 defa)

0 Üye ve 1 Ziyaretçi konuyu incelemekte.

Çevrimdışı ömür banu

  • Yönetim K.Ü
  • Uzman
  • *
  • İleti: 3.263
  • Karizma Puanı: 677

 çiçeklere çok teşekkürlerr 180c

Çevrimdışı dbhi

  • Yönetim K.Ü
  • Sanat Kurdu
  • *
  • İleti: 7.078
  • Karizma Puanı: 2256
  • Dünyaya karşı nazik olun...
    • http://alanay-alanaysblog.blogspot.com/
Teşekkür ederim bilge öğretmenim... 570a
İyi ki gökyüzünde yıldızlar,Çiçekler şükür ki yeryüzünde...Yoksa kimbilir ne zahmetle toplayabilirdik onları renk renk...Kimbilir nasıl getirilirdi gökyüzünden , sevdiklerimize götürülecek çiçekler!

Çevrimdışı s.akan

  • s.akan
  • Çalışkan
  • ****
  • İleti: 634
  • Karizma Puanı: 214
öğretmenim hikayelerde resimlerde harika...tebrik ederim +1

Çevrimdışı dbhi

  • Yönetim K.Ü
  • Sanat Kurdu
  • *
  • İleti: 7.078
  • Karizma Puanı: 2256
  • Dünyaya karşı nazik olun...
    • http://alanay-alanaysblog.blogspot.com/
Teşekkür ederim öğretmenim... 570a
İyi ki gökyüzünde yıldızlar,Çiçekler şükür ki yeryüzünde...Yoksa kimbilir ne zahmetle toplayabilirdik onları renk renk...Kimbilir nasıl getirilirdi gökyüzünden , sevdiklerimize götürülecek çiçekler!

Çevrimdışı billghen

  • Yeni Üye
  • İleti: 14
  • Karizma Puanı: 0
hocam tebrik ederim,,öğrencilerinizi ve sizi kutlarım..kullandıkları resim defter ebatları nedir..?

Çevrimdışı dbhi

  • Yönetim K.Ü
  • Sanat Kurdu
  • *
  • İleti: 7.078
  • Karizma Puanı: 2256
  • Dünyaya karşı nazik olun...
    • http://alanay-alanaysblog.blogspot.com/
teşekkür ederim.defterlerimizin ebatlar 35x50...
İyi ki gökyüzünde yıldızlar,Çiçekler şükür ki yeryüzünde...Yoksa kimbilir ne zahmetle toplayabilirdik onları renk renk...Kimbilir nasıl getirilirdi gökyüzünden , sevdiklerimize götürülecek çiçekler!

Çevrimdışı kıtmir

  • Tecrübeli
  • ***
  • İleti: 295
  • Karizma Puanı: 73
hocam resimlere de hikayelere de bayıldım çok ama çok güzel çalışmalar ellerinize sağlık.  321s 560a 560a

Çevrimdışı dbhi

  • Yönetim K.Ü
  • Sanat Kurdu
  • *
  • İleti: 7.078
  • Karizma Puanı: 2256
  • Dünyaya karşı nazik olun...
    • http://alanay-alanaysblog.blogspot.com/
teşekkür ederim.. 570a
İyi ki gökyüzünde yıldızlar,Çiçekler şükür ki yeryüzünde...Yoksa kimbilir ne zahmetle toplayabilirdik onları renk renk...Kimbilir nasıl getirilirdi gökyüzünden , sevdiklerimize götürülecek çiçekler!

Çevrimdışı dbhi

  • Yönetim K.Ü
  • Sanat Kurdu
  • *
  • İleti: 7.078
  • Karizma Puanı: 2256
  • Dünyaya karşı nazik olun...
    • http://alanay-alanaysblog.blogspot.com/
              5-B


 “   Okula gitmek istemiyorum” diye bağırdım. Annem “Neden gitmek istemiyorsun?” diye sordu.“Çünkü okulu sevmiyorum çünkü benle sürekli dalga geçiyorlar.” dedim. “Neden dalga geçiyorlar?”dedi annem. “Kıyafetlerim kötü olduğu için” dedim.Biraz duraksadıktan sonra  “ ama benim içimdeki iyiliği bilmiyorlar.” diye yakındım.
 “Benim güzel oğlum sen onlara aldırma” dedi ve öpüp beni okula gönderdi.
Başım önde, canım sıkkın okula giderken sınıf arkadaşlarımla karşılaştım. Arkadaşlarım okuldan kaçmışlar maç yapmaya gidiyorlardı..Başka zaman olsa onlara kızar ve okula gitmelerini söylerdim ama bugün canım çok sıkkındı ve mutsuzdum.
 Bana sende gel dediler. Zaten okula gitmek istemiyordum, arkadaşlarımın peşine takıldım. Arsaya geldiğimizde hemen maça başladık. Tam topa vurdum ki  karşı kaldırımdaki anneme takıldı gözüm.Annem beni okulda sanıyordu.Beni görmemeliydi. Annem görmesin diye can havli ile kendimi kalenin arkasına attım. Kendi kendime “Beni görmedi” diye tekrarlıyordum ama beni görmüştü. Beni gören annem panikle karşıya geçiyordu ki birden yoldan  gelen araba anneme çarptı.
 “Anneciğim!” diye bağırırken insanlar başına toplanıyorlardı. Kalabalığı yarıp annemin yanına gittim. Elini tutup “Anne beni lütfen bırakma” diye ağlamaya başladım. Annem “Korkma oğlum” diyerek saçlarımı okşadı.
  Bizi hastaneye anneme çarpan amca götürdü. Doktorlar annemi muayene ederken bende “Allah’ım ne olur anneme bir şey olmasın” diye dua ediyordum. Dualarım kabul oldu ve doktorlar annemde birkaç ezik dışında bir şeyi olmadığını söylediler. Sevinç içinde evimize döndük.
      O gece yatağa girdiğimde küçük hataların bile büyük felaketler oluşturabileceğini öğrendim. Bir daha yalan söylemeyeceğime, insanların yanlış düşüncelerinden dolayı annemi ve sevdiklerimi üzmeyeceğime kendi kendime söz verdim ve ellerimi açıp Allah’a dua ettim.



İyi ki gökyüzünde yıldızlar,Çiçekler şükür ki yeryüzünde...Yoksa kimbilir ne zahmetle toplayabilirdik onları renk renk...Kimbilir nasıl getirilirdi gökyüzünden , sevdiklerimize götürülecek çiçekler!

Çevrimdışı dbhi

  • Yönetim K.Ü
  • Sanat Kurdu
  • *
  • İleti: 7.078
  • Karizma Puanı: 2256
  • Dünyaya karşı nazik olun...
    • http://alanay-alanaysblog.blogspot.com/
5-D

Elimde televizyon kumandası, bütün kanalları dolaştığım halde seyredecek hiçbir program bulamadım. Canım sıkılıyordu.Ne yapacağımı kara kara düşünürken evimizin arka tarafında kalan doğal park geldi aklıma.Daha önce orada birkaç tane yabani hayvan görmüş ve çok sevinip heyecanlanmıştım.İşte şimdi bu fark ettiğim birkaç hayvanı görebilirdim.hatta birkaç fotoğraf  bile çekebilirdim.
Hızla hazırlandım.Yanıma su,bir paket kurabiye ve fotoğraf  makinemi  aldım..Hızlı adımlarla parka doğru yürümeye başladım.Parka vardığımda ortalık çok sessizdi.Hatta kuş sesleri bile gelmiyordu.Önceden keşfettiğim tellerin arasındaki boşluktan parka girdim.Aslında bu yaptığım yanlıştı çünkü parka girmek yasaktı.Gövdesi geniş kocaman bir ağacın dibine oturarak beklemeye başladım.
 Uzun süre bekledim ama hiçbir hayvan göremediğimden dolayı sinirlenmeye başladım. O sırada bir hırlama sesi ile irkildim. Arkamı döndüğümde kuduz gibi görünen bir köpeğin bana doğru  yaklaşmakta olduğunu fark ettim. Büyük bir korkuyla kopuk tellerin olduğu tarafa  doğru koşmaya başladım.Köpeğin beni yakalamaması için bir yandan da içimden dua ediyordum. Çalıların arasında hırlama sesinden başka bir ses duyunca durdum ve sesi bir şeye benzetmeye çalıştım.Boğuk derinden gelen ve nasıl demeli mekanik tınılar içeren bir sesti. Sesin nereden geldiğini ve ne olduğunu anlayamayınca bu kısacık duraksamayı bırakıp tekrar koşmaya başladım.Sonra onu gördüm.Küçük yeşil şeyi…
Önce korku ve şaşkınlıkla algılayamasam da sonrasında inanılması güç de olsa tam karşımda duran bu küçük yeşil şeyin bir uzaylı  olduğunu algıladım. Korkuyla olduğum yerde kalakaldım. Bunu fırsat bilen uzaylı uzun yeşil parmağı ile alnıma dokundu. Gözlerimi açtığımda onların uzay gemisi olduğunu tahmin ettiğim bir yerdeydik.. Gemi içinde görebildiğim kadarıyla 5 kişilerdi. Hepsi bana bakıyordu. O kadar korkmuştum ki şaşırmayı bile unutmuştum. Bana doğru gelmeye başladıklarında gemi ani bir şekilde sallandı. Sanırım bir uzay boşluğuna girmiştik. Uzaylılardan teki yeşil parmağını yine alnıma dayadı ve benle konuştu
 “Korkmana gerek yok biz dostuz. Sadece siz insanları merak ettik. Hem zaten senin de başın beladaydı. Bu arada dünyanız çok güzel.Bu güzelliklerin kıymetini bilin.Bizim gezegenimizde sizde olduğu gibi doğal ortam ve varlık yok.”dedi.Şu an idare ediyoruz ama kim bilir gelecekte daha fazla yer ve kaynak için dünyanıza savaş açabilir ve sizin kıymetini bilmediğiniz bu güzel gezegene el koyabiliriz” dedi.Haklı olduğunu düşündüm.Dünyamız çok güzeldi.Muhteşem doğal güzelliklerin ve varlıkların yaşadığı bereketli bir gezegen…Küçük yeşil uzaylıma (birden benim uzaylım oluvermişti )
“sana söz veriyorum yaşadığım sürece çevremdeki insanlara, arkadaşlarıma ve dünyaya;b dünyayı korumamız gerektiğini anlatacak ve bunun için çalışacağım“ dedim.Uzaylım bana gülümsedi.”Sana inanıyorum” dedi.Gitme vaktimin geldiğini söyleyerek beni parka yakın bir yerde bıraktılar.Artık korkmayan gözlerle gökyüzüne bakarken canımın sıkılmayacağını çünkü yapacak çok işim olduğunu düşünüyordum.
  Çalınan kapım beni kendime getirdi. Saat çok geç olmuş,bina kilitlenecekmiş.Temizlik görevlisine teşekkür ederek çalıştığım büroya göz gezdirdim.Çocukken yaşadığım olayı kimseyle paylaşmasam da hayatıma yön veren en büyük olgu olmuştu.Şuan dünyaca ünlü bir çevre koruma vakfında yöneticiyim.Dünyayı korumak ,doğaya sahip çıkmak için mücadele ediyoruz.Ve yapacak çoooook işimiz var.



İyi ki gökyüzünde yıldızlar,Çiçekler şükür ki yeryüzünde...Yoksa kimbilir ne zahmetle toplayabilirdik onları renk renk...Kimbilir nasıl getirilirdi gökyüzünden , sevdiklerimize götürülecek çiçekler!