Arkadaşlar benim başıma 2 sene önce renk körü olduğunu bilmediğim bir öğrencimle başıma gelenler:Masamda bir öğrencimin çalışmasını asmak için kırmızı kartondan paspartu hazırlıyordum.önde oturan bir öğrencim hocam niye yeşil kartondan yapıyorsunuz diye sormaz mı?Ben dalga mı geçiyorsun dedim.Tabiki bu arada sınıfta bir anda sessizlik çöktü.Herkez ikimize bakıyor.Oğlum görmüyor musun?kırmızı karton bu.Hayırrr yeşil hocam diye kendinden emin baskın bir şekilde.Ben bir tuhaf oldum.Hemen önümdeki oturan en güvendiğim öğrenciye bu kırmızı değilmi?diye sordum.Öğrencim çekine çekine kırmızııı diye söyleyince acaba beni memnun etmek için mi diye böyle söyledi diyorum.Çaktırmadan üzerimde ki kıyafete baktım.Çünkü o gün kırmızı kazak giymiştim.Tamam ben normalmişim.Çünki bu olaydan birgün önce akşamdan renk körlüğüyle ilgili yazı okumuştum.Kendimden şüphe etmeye başlamıştım renk körümü oldum diye?Sonrası mı öğrencime  dönüp oğlum seni annen biran önce göz doktoruna götürsün tedavin yaptırsın.2 hafta sonra öğretmenler odasında süleymanın(öğrencimin adı)geçti.Ben sınıfta geçen olayı anlattım.Arkadaşım demez mi süleymanın renkleri ayırt edemediğini!donup kaldım.Tabiki.

İlginç:]

neysekı sızde bır sey yokmus hocam 
ben de ogretmenlık yaparken sınıfta 7. sınıflardı herhalde kalem ıle olcu almayı gosterıyordum butun sınıfa tek gozunuzu kapatın demıstım.yenı sınıfımdı tanımıyordum ogrencılerı bır kız ogrencımın tek gozunun acık oldugunu gordum yan tarafında dururken kıza 'gozunu kapatsana kızım' demıstım ogrencım bana dondugundeyse tek gozunun kor oldugunu gormus ve mahvolmustum.sonra cesıtlı esprılerle kızımın gonlunu almıstım ve o kızın yaptıgı suluboyayı halen o tatta yapabılmıs bır sanatcı gormedıgımı de ekleyeyım
ama o kızım tasımalı sıstemle koye gıdıp gelıyor resım yaparken babasından annene yardım et dıye dayak yıyordu...

Çok etkileyici ve bir okadarda dramatik...