SAYIN HOCAM :  size resmin tarihini baştan yazdırmak lazım....     gelenekçi değil yenilikçi asuman öğretmenim benim..... harikasınız.... çok güzel  çalışmalar olmuş,,,,     


elinize ve emeklerinize sağlık..... minikleride kutlarım....+1..................

Asuman öğretmenim..yine harikalar çıkarmışsınız sizi ve öğrencilerinizi kutluyorum..+1..

Hayat Maskelerde Çıplak Kaldığımızda Güzel

Kim olduğunuzu hiç düşündünüz mü? Hiç baktınız mı kendinize? Kimsiniz acaba? Kendinizi bilmeden, bulmadan, gerçek SİZ yaşıyor olabilir mi? Mutluğu tatmış olabilir misiniz? Kendinize dost musunuz? Ne kadar tanıyorsunuz sizi, yakınlaştınız mı hiç kendine gerçek manada?

Tek başına, çıplak kalabilen, tüm fazlalıklardan arınan insan, kendisiyle yakınlaşmaya başlar. Derinliklerini ve özünü fark eder. Kendine dost olmaya başlar. Mutluluğun içinden taştığını, dışarıda görünen mutluluğun, içinin yansıması olduğunu bilir. Bu başka bir uyanıştır. Kendine uyanmak!  Sevgiyi bedenledikçe, kendisini tanıdıkça, aşkı fark eder.Ve kendisini sever!  Siz sizi sevdikçe, herkes te sizi sevilmeye değer bulur. Bunu siz yaratırsınız. Seven de sevilen de kendinizdir…

Öz benliğiyle, öz bilinçle karşılaşan kişi muhteşem yaşam oyununu fark eder. Sonra maskeleri… Takındığı, taşıdığı maskeleri…

Kadın-erkek, anne-baba, evlat, iş adamı- ev hanımı, eş, doktor, avukat, işçi, dilenci, sunucu vs. rollerine girdiğini görür. Oysa O, tüm bunlar mıdır? Rollerine kendisini kaptırır ve hakkıyla oynar insan. Ta ki bir gün O olmadığını, tüm bunların bu oyunda kendisine taktığı maskeler olduğunu farkedinceye kadar. Toplumun, çevrenin, ailenin giydirdiği maskeler… Fark etmeyle birlikte maskelerden arınma başlar yavaş yavaş. Edinilen tüm kimliklerden! O sadece kendisi nasıl olabilir? Yaşamda kimliksiz yaşanabilir mi? Yoksa hayat maskelerde çıplak kaldığımızda mı güzeldir? Gene maskelerle ve çıplak BEN’i ifade ederek!

Yalan kendine yalandır artık, maskelerle olsa da O kendisidir, özünü yansıtır dışa. Dışarıda yalan söyleyeceği birisi yoktur. Ve hem ne için? Ben, yaşamda gerçek beni ifade ettiğimde, başkaları mutlu olamıyorsa, onların seçimidir!

Aradığım şey kendimdir. Kendimi bulmak için, görmek için kendime çektiğimdir insanlar, olaylar… Ben herkesteyim ve herkeste de benden bir parça! Kendimi, gerçek BEN’i bulduğumda, huzur bana eşlik eder. Her adımda,  bir parça huzur bedenlenir. Bana daha da yaklaşmışımdır. Yaşamın sırrı, insanın sırrı budur! Ben kimim?

Bu sonsuzlukta bir hiçim belki! Her şey olan hiçbir şey! Her şey dediğim andaki bir nokta! Bir çizik, bir taş, bir kedi, bir insan… İçsel olarak var olduğumu biliyorum. Var olmak! Neye göre varım? Diğer her şeye göre!


Maskelerin içindeki gerçek BEN’i bulmaya ne dersiniz?

 

  2005-2008 © indigodergisi.com

gerçekten süper olmuşlar çok beğendim tebrik ediyorum

Çok çok çok beğendim sizi ve  öğrencilerinizi tebrik ediyorum değerli meslektaşım:)

gerçekten süper olmuşlar çok beğendim tebrik ediyorum

teşekkür ediyorum arkadaşlar....