Gece ışıl ışldı gökyüzü.önce;senin adını verdim her yıldıza.Yetmedi!Hicbiri senin gözlerin gibi degildi.Ben yalnız senin gözlerini yıldız bildim.Herkes altında sarhoş olacagı yıldızları ararken,ben senin gözlerinde bitirdim içki kadehlerini...
Herşey siyah beyazken,ben mavi bir düşte gizlendim.Konuk oldum uykularına;gördügün her rüyanın içindeydim.Gördügün deniz miydi?ben o denizin martısıydım.Bir ormanda mı yürüyordun? ben o ormanın en ulu agacıydım.sen bir dagın tepesinde yürüken,ben o dorukların beyazlıgındaydım.
Senin hasretin; sen varken bile dinmeyenindendi!
Kolaydı sevmeler,ben imkansız olanı seçtim!Ne kadar yakınsan o kadar uzaktın bana.Elimi uzatsam tutabirdim;ama bir o kadarda ulasılmazdın!
Kaçanlardan degildim ben asla kaçmadım!Nezaman vazgeçmeye kalksam,minik yüregim kocaman haliyle dikilirdikarşıma....Ben yüregimin sesini dinledim.
Aslnda(gerçekte)sen din yüregim...
Her sözcügü denedim.Seni anlatmak için;her sözcügün üzerinde durup bin kere düşündüm.Ya onlar anlatamadı seni ya sen onlara yetmedin!Ben ki konuşmayı bu kadar cok seven laf cambazı;bir tek SENİ tarif edemedim!!sözcükler yetmedi ya ,renklere sarıldım bende.Birtek mavi anlattı seni;maviye yakışan sendin! Ne kendimi sakladım, ne sözlerimi, ne de duygularımı...
SENİ kendimi sever gibi sevdim!!! Baglıydım sana ama sevdam senin tutsagın degildi.Ben özgürlüme düşkündüm.ama özgürlügümde sendin! Sen şarkıların tadıydın.Ben her sarkıda seni dinledim.Sana bagımlı olmadan büyüttüm içimdeki bu sevdayı...SEN olsanda olmasanda!seni en çok özlemeyi ben bilirdim;hiç yakınmadım seni özlemekten üstelik! seni ancak böyle sıgdırdım satırlara hiçç kavusma ihtimali olmasada....