Karanliktaymislar. Iki embriyo, bir ana rahminde...
> > >Sarilip birbirlerine, karanlikta uyumuslar oylece...
> > >;Haftalar gecmis, ikizler gelismis.
> > ;Elleri, ayaklari belirginlesmis.
> > Gozleri ciktikca meydana,
> > > Ikisi de cevrede olup biteni fark etmis...
> > > ;Ne rahat, ne guvenli bir dunyaymis bu...
> > >Sicak, islak, sevgi dolu...
> > > ;"Oyle guzel bir dunyada yasiyoruz ki" demisler, "...bize ne
> > > >mutlu..."
> > > > ;Gel zaman git zaman, cevreyi kesfe girismisler.
> > Bu karanlik dunyayi ve hayatin kaynagini desmisler.
> > > ;Onlari besleyip buyuten kordonu fark edince
> > > ;O kordonla kendilerini var eden Anne'lerine sukretmisler.
> > >;Sonra baslamis bir varolus tartismasi:
> > >;"Buraya nereden geldik, biz nasil olduk" diye sormus
ikizler...
> > > >"Annemiz" demis biri, "O bizi var etti, bize can verdi."
> > Ne biliyorsun" diye itiraz etmis oteki, "Sen hic Anneni gormedin
> > > >ki...": "Belki de o sadece zihnimizdedir. Anne inanci bizi
>rahatlattigi
> > > >icin uydurdugumuz bir seydir."
> > >>
> > >;Suredursun ana rahmindeki tartisma, ikizler buyuyup
gelismisler.
> > > >Rahme sigmaz olup tekmelesmisler.
> > > ;Artik parmaklari ve kulaklari varmis keratalarin...
> > > Buyudukce anlamislar ki, yolun sonu yakin...
> > > ;Gun gelecek, bu guzelim hayat bitecek;
> > > Karanlik bir yolculuk, onlari bir baska diyara cekecek.
> > Buradaki hayatimizin sonuna yaklasiyoruz" diye fisildamis
> > > >ikizlerden biri efkarla...
> > > ;"- Ben gitmek istemiyorum" diye diretmis oteki; "doyamadim ki
> > > >daha hayata..."
> > > ;"- Ama mukadderat alnina yazilandir; dua et, belki
dogumdan sonra
> > > >hayat vardir."
> > > ;Sormus karamsar olan:
> > > ;"- Bir gun bize hayat veren kordon kesilecek. Ondan sonra
> > > >basimiza neler gelecek?"
> > > ;Siirle cevaplamis iyimser olan:
> > > ;"Bircok giden/ memnun ki yerinden/ cok seneler gecti/
donen yok
> > > >seferinden..."
> > >
> >
> > > ;Ve gunlerden bir gun, yer sarsilmis, duvarlar kasilmis.
> > > ;Dayanilmaz sancilarla ikizler beklenen gunun geldigini
anlamis.
> > > >Burusuk kollariyla birbirlerine son kez sarilip
vedalasmislar.
> > > ;Ve "omrumuz bitti" diye ciglik cigliga aglasmislar.
> > > ;Azrail sandiklari bir el kesmis onlari hayata baglayan
kordonu,
> > > >Aglaya aglaya karanlik bir koridordan obur hayata
cikmislar.
> > >
> > >
> > > ;Bu bir CAN DUNDAR Yazisidir, hayati sadece dunyadan ibaret
> > > >sananlar gibi, yasamlarinin sadece ana rahminde
oldugunu ve dogunca oleceklerini saniyorlar..
> > > ;Kimbilir belkide bizde yaniliyoruz onlar gibi..
> > >;Olunce olmus degil, belkide dogmus olacaz..
> > > ;Nerden bilebiliriz ki!
>