yaw sanada yetişilmiyor ne zaman açtın buraya konuyu:D:D:D

Benim aslında çok var mutlu olduğum an ama oğlumdan sonra en çok etkileyen mutlu kılan 1 yıl önce sokakta karşılaştığım bir çocukla ilgili selpak mendil satıyordu mevsim kıştı ve elleri soğuktan buz gibi olmuştu elini tuttum benim sıcaklığım fark edince bana baktı dedim ellerin buz gibi olmuş buruk bir bakışla baktı bana birşey diyemedi sonra içim öle kötü olduki hemen onu aldım sıcak bir yere götürdüm karnını doyurdum ona eldiven ve ihtiyacı giderecek para verdim o kadar mutlu olduki inanın bunu anlatamam yaşamak lazım öle sıcak baktı ki gözlerindeki o sıcaklığı yüreğindeki o mutluluğu hissettim ve o an çok mutlu olmuştum ve halen o çocuğa yardım ederim şimdi artık selpak satmıyor başarılı bir öğrenci sınıfını pekiyi ile geçiyor ve buna sebep olduğum için çok mutluyum.keşke daha çok çocuk mutlu edebilsek....tşkler fishman böyle bir konuyu açtığın için +1 benden sana