Görsel Sanatlar Platformu - GorselSanatlar.org
GALERİ => Öğretmen Çalışmaları => Konuyu başlatan: renklerintanrıçası - 01 Mart 2008, 14:37:53
-
BİR YANIM ACIYOR….
CAHİT SITKI TARANCI’nın yaş otuzbeş yolun yarısı eder şiir iaklıma geliyor nedense……
Yaş otuz beş! yolun yarısı eder.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,
Yalvarmak, yakarmak nafile bugün,
Gözünün yaşına bakmadan gider.
Şakaklarıma kar mı yağdı ne var?
Benim mi Allahım bu çizgili yüz?
Ya gözler altındaki mor halkalar?
Neden böyle düşman görünürsünüz,
Yıllar yılı dost bildiğim aynalar?
Zamanla nasıl değişiyor insan!
Hangi resmime baksam ben değilim.
Nerde o günler, o şevk, o heyecan?
Bu güler yüzlü adam ben değilim;
Yalandır kaygısız olduğum yalan.
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Gökyüzünün başka rengi de varmış!
Geç farkettim taşın sert olduğunu.
Su insanı boğar, ateş yakarmış!
Her doğan günün bir dert olduğunu,
İnsan bu yaşa gelince anlarmış.
Ayva sarı nar kırmızı sonbahar!
Her yıl biraz daha benimsediğim.
Ne dönüp duruyor havada kuşlar?
Nerden çıktı bu cenaze? ölen kim?
Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar?
Neylersin ölüm herkesin başında.
Uyudun uyanamadın olacak.
Kimbilir nerde, nasıl, kaç yaşında?
Bir namazlık saltanatın olacak,
Taht misali o musalla taşında.
Ne yaşın verdiği kaygı bende ki nede kaybolan yılların arkasında ki keşkeler..Bugün martın biri içim kıpır kıpır olurdu ,o heyecanla bekleyen doğanın canlanışını ve yeniden dirilişini heyecanla bekelrdi ruhum.
Nede sevgilimden ayrılışın acı kavruluşu nede idealime göre yetiştiremediğim evladımın kırgınlığıydı.
Nede boğazımda düğümlenen öksürüğüm ,nede silmekten aşınan burnumun sızısıydı…
Sosyolojik ,toplumsal bir kaygıydı bu..Son yılların verdiği ve hayatın öğreticiliğiyle perçemleşen yılların verdiği kaygıydı bu…..Bakmakla görmeyi keşfettiğim ve bütün duyu organlarımın birlik beraberlik içersinde hareket etmeye başladığı yılların verdiği bir deneyimin acısıydı beklide..
Son günlerde izlediğim sinema filmlerinden 120 ve akabilin de harekat haline geçen birliklerimizin haberleri..Basından duyduğumuz haberlerle bir yanımız sancırken bir yanımız gururlanan yüreğimiz…..Aydınlarımız ve sanatçılarımızın,deneyimli devlet adamlarımızın yorumları ve kaygıları ile sorgulan arayışlar ,yanlış anlaşılmalar ve açıklamalar….Bilinenler ve gerçekler….Göz yumulanlar ve sunulunlar….Anlaşılmazlıklar içinde yürüyp giden susukunluklar..Sessizliklerin derinden gelen feryat eden sesleri…Göz yaşlarının akıp gittiği sel olduğu sesizlikler…Bazen soruyorum kendime ben kimim ve nerede yaşıyorum….
Tarihden sayfalar geçiyor gözümün önünden,Şanlı zaferler,güçlükler,açlıklar ve mücadeleler …..Sonuçlanan zaferler, zafer türküleri geliyor kulaklarıma.Arasında ise derinliklerden gelen mırıltılar ve dünyayı kaplayan haykırışlar MANDA ve HİMAYE KABUL edilmez..
Bütün iletişim araçlarına kapamak geliyor yıllardır birleşen duyu organlarımın rehberliğini….Acılardan ve gözyaşlarından haz alan yanlarımızın gerçeğini görmek istiyor yüreğimi..Bizde haberdarız diyen sesleri duymak istiyor kulaklarım…..Görmek istiyor gözlerim zaferler kazanmışATALARImın gelecek vadeden gözlerindeki heyecanlı ışığı….
Ne yaptı bizler diye sancılanıyor yüreğim….Nasıl bu hale gelebildik..Güçlerin güçsüzleri himayesi altına alan ağır yüküm ve bu yükle ilerlerken bir eğitimci olarak yetiştirmeye çalıştığım o ufacık yüreklere bırakacağım YURDUMU ,ACIMASIZ DÜNYA yı düşünüyorum…Umudumun içinde sesi yükselen umutsuzluğumla BİR YANIM ACIYOR.............
Sevinç(renklerin tanrıçası)...
-
Öğretmen çalışması bölümünde resim çalışmlarım dışında,duygularımın yoğunluğu ile yaşadıklarımınot aldığım kısa yazılarımı da paylaşmakistedim..
-
560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a
-
sevinç ' e nazım hikmet ran ' dan 110b 110b
SALKIMSÖĞÜT
Akıyordu su
gösterip aynasında söğüt ağaçlarını.
Salkımsöğütler yıkıyordu suda saçlarını!
Yanan yalın kılıçları çarparak söğütlere
koşuyordu kızıl atlılar güneşin battığı yere!
Birden
bire kuş gibi
vurulmuş gibi
kanadından
yaralı bir atlı yuvarlandı atından!
Bağırmadı,
gidenleri geri çağırmadı,
baktı yalnız dolu gözlerle
uzaklaşan atlıların parıldayan nallarına!
Ah ne yazık!
Ne yazık ki ona
dörtnal giden atların köpüklü boynuna bir daha yatmayacak,
beyaz orduların ardında kılıç oynatmayacak!
Nal sesleri sönüyor perde perde,
atlılar kayboluyor güneşin battığı yerde!
Atlılar atlılar kızıl atlılar,
atları rüzgâr kanatlılar!
Atları rüzgâr kanat...
Atları rüzgâr...
Atları...
At...
Rüzgâr kanatlı atlılar gibi geçti hayat!
Akar suyun sesi dindi.
Gölgeler gölgelendi
renkler silindi.
Siyah örtüler indi
mavi gözlerine,
sarktı salkımsöğütler
sarı saçlarının
üzerine!
Ağlama salkımsöğüt
ağlama,
Kara suyun aynasında el bağlama!
el bağlama!
ağlama!
-
560a 560a 560a 560a
-
Teşekkürler Ayfer ,Ömer.. 570a
Hale şiir için teşekkür ederim.... 570a
-
dünyaya gelişimizle acımaya başlıyor aslında bir yanımız, nefes aldığımız ilk anda teneffüs etmeye başladığımız hava yakıyor ciğerlerimizi,büyüyüp geliştikçe yaşam acıtmaya başlıyor bu sefer canımızı etimize,kemiğimize ve en kötüsüde yüreğimize işlemeye başlıyor o acılar,acıları yaşarkende diğer yanda olgunlaşıyor insan belki acıyan yanlarımızla hayata daha bir baş kaldırma başlıyor kimi zaman , canından başka canlar üremeye başlayınca bırakıyor insan kendi yaşadığı acıları aman onun bir yeri acımasın demeye başlıyor , tamda bir kendinden geçme anı başlıyor artık hayat boyu ,kendne sadece ona bakma aşkıyla dikkat ediyorsun artık , işte bir yaşam daha başlarken senle beraber ona bırakacaklarını ve birgünde onun sensiz kalacağını düşünürsen daha bir başka düşlüyorsun hayatı savaşlar bombalar hastalıklar kirlilik olmasa keşke diyorsun heran içinden, başlıyor senin yüreğindede bir savaş.
artık yol aldıkça hayatta UMUDUNUN İÇİNDE UMUTSUZLUKTAN BİR YANI ACIYOR tabiki insanın ama yılmadan , ama bıkmadan eğitmeye ,öğretmeye ve düzeltmeye çalışıyor insan hayatın bir köşesinide olsa , yeryüzünde milyonlarca insan var umarım sevinçcim bahsettiğin acılar geleceğimize bizden sonraki nesillere gölge düşürmeden herkes hayatın bir köşesinden düzeltmeye çalışırda daha aydınlık yarınlara gebedir yaşam bizler için karizmanı ekliyorum 560a 560a
-
Sevgili esracığım düşüncelerimize tercüman olmuşsun teşekkür ederim..
-
560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a çok güzeldi +1 560a
-
560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a
-
Kalemim renklere ve duygulara hitap etmek istiyor.nacizane gönlümden kopan amtör yazılar.İlginizden dolayı teşekkür ederim arkadaşlar.. 570a
-
Bunu görmemiştim. Teşekkürler 560a 560a
-
"eğer karalamaksa yazdıklarım,
eğer yazdıklarımda kalmayacaksa anlattıklarım,
ve deginilecekse bu konuya,
bende varım..Ve işte karalıyorum...
(renktanrıçasına belki hala umut var oldugunu anlatmak için uzanan el seklinde bir yazım olur)"
Temmuz du ölee hatırlıyom. Yazdı, emme çok fena bi sıcaktı. Daha çocuktum ozmanlarda, emme aklım koca bi adam gibi çalışyomuş . Dedem öyle dediydi bi keresinde sevincimden ucuvemiştim.
tozlu bi yoldu şimdi aklımda galıveren, ama ne toz he. Beton yolla yoktu orlada. Hahha şehirlede bilem daha yoktu ki, doru dürüst asvaat, dağın başında oluvesin...
Neyse sözü uzatmıyam hemen giriverem gonuya.
Dede cazım, önde giderdin benden hep, ama ben napar eder seni geciveridim de hep şaşırıveridin , belkide masustan yapadın, bilmiyom ben sevinem diye. Bilmiyom hala ama, iyikide yapıyomuşsun. Belki cilalı kuşe kagıtta çikulata alamadın bana emme, bunlarla mutlu ettin beni. İyiki vardın dedem.
Arkıdaşla, dedem bazen bi agacın dibine doru gidiverir, bi elma yada ne bilem bi armıt koparıveri veridi elime. dişler dururdum ben onları suyu cenemden aka aka.hatta toz ile karışı camur gibi oludun dudaklam. Biliyomusun dede hala o armıtladan yiyom emme, o eski armıtların tadı yok garii.
Geçen de gittim o yere yine dede. Baktım, gezdim, yüründüm sağa sola. Yüründüm ya dede, ne toz galmış ne duman, ne ağaç kalmış, ne de armıt ilen elman..
Şöle bi aklıma geldi dedem senin dediklen. Oturdum hani saklandıgım yer oluyodu ya , yolun hemen sonundaki köşede. Badem ağaçlı tarlanın anız yığını gibi olan setin dibine; işte orda buluverirdin ya beni hep şaşırarak dedem...
Bi cigara yaktım malbora dede. Dumanı savruldukça ben de seni düşündüm dedem, seni ve burdaki tozlu yolu, bi de elma ile armıtları. Şimdi soryon demi dedem bene; malbora neki evlat die. Anlıyom dede cok haklısın. Dedem hani sen şu tütünleni bi arkıdesinden ısmarlıyodun diye biliyom ben. gelince de yaprakların, hemen sevinir arkıdesine karakızın sütünden özenle ninemin maharetli ellerinden yapılmış tereyagı veridin. Ah dedem hala azımın tavanında o tereyagının dadı, hele fırında cıkan sıcacık mis gokulu ekmen üstünde erimişte aka aka yemesi yokmu ya..tıpgı elma gibi armıt gibi yok onladan da kalmadı artık dedem. nerde kaldım dedem, he ,senin sardıgın cigaranın tütününü arkıdeşin getiryodu ya işte, şimdide bi arkideşgetiryo bize tütünü, Amerika diyoz biz ona, ismide virginya mı neymiş onun tütünü diyola dedem. ben bilmiyom kimdir nedir? emme eminim ki dedem sen sevmezdin bu cigarayı, öksürtyo cigerlemi yakyo derdin.
ah dedem ahhhhh.. bana cok seyler anlatırdın. ben bile anlayamazdım sesinden ama , o küçük radyondan cıyırtılar arasında bişeyler dinler durur, hep okkalı bi küfür savurudun. ben anlımazdım ama kızdını cok iyi biliyom dedem. kızarkende çok severdim ben seni, hemen gider bi hinayetlik bulur seni güldürürdüm de, diğerleri gibi uzun sürmezdi gülmen. hemen asılıverirdi yüzün yine dedem. senin dinledigin o kavgaları bilmezdim ben dedem. faşist neymiş, komunist neymiş, sagcı ile solcu kimmiş annımazdım dedem. onların kavgasını hep bakkal osman emmi ile yagcı hasan dede nin dama oyunundaki kavgası gibi sanırdım, hani birbirlerine kızınca dama taşlarını fırlatırlardı sonrada güler gecerlerdi ya. bundan dolayı radyondaki duydugun kavgalarda da bi türlü anlımazdım senin neden sövdüünü. nerden bilem , şimdi ki gibi bilseydim hiç o durumda sana komiklikle yaparmıydım sanyon dedem.
anlatırdın dedem bana hep bildiklerini , ben bilmesemde anlamasamda anlatırdın bıkmadan. ben yine dinlemesini severdim seni anlamasamda, ama bişey vardı anladıgım, sesin sıcacık okşar gecerdi yüzümü dedem.
biliyomusun dedem, hep yazları geldim sana. oysa kısın da gelip okulda senin sınıfına girmek isterdim. o sıralrda oturup ordada dinlemek siterdim seni dedem. hatta bazen kıskanırdımda hiç belli etmeden seni onlardan. bazen bi kaç ögrencin yolda denk geliyo ya selam veriyolar sana, ben seviniyodum dedem. şimdi onların degil benim yanımdasın die, benle geziyorsun diye. senin gibi ögretmen bi dededen sadece yazları bile neler ögrendim . umarım ögrencilerinde ögrenmiştir dedem.
senin okulu yıkmışlar , yerine büyük bi yibo koymuslar dedem. yatılımıymış neymiş. ama biliyom ki dedem ögrettiklerini hiç yıkamıycaklar ,ben de de diger ögrencilerinde de dedem.
bi ev aldım , bahceli tam senin istedigin ve söyledigin gibi dedem. az biraz bişiler diktim. çiçekler, karanfiller var güller nergisler. haa yabani papatya da diktim dedem , senin okulun bahcesinden aldım. topragınıda ordan getirdim koydum köküne dedem. sanki bi sevindi beni, eski dostunu gördüde deli gibi actı cogalıvedi dedem, görmeliydin. bi kaç ta elma agacı diktim dedem, bi kaçta armıt. bazen kızıma yediriyom onlardan, yerkende senin bana anlattıklarını anlatıyorum, oda anlamıyor biliyorum ama anlatırken seni düşünüyorum ve hoşuma gidiyor dedem.
biliyorum dedem, ne senin gibi ögretmenler biter, ne de yetiştirdigin ögrenciler gibi ögrenciler. kendini bilen herkes eski ile yeniyi ayırt eder, iyisi ile kötüsünü paha bicer dedem.
ve kızıma da diyorum dedem, senin bana dedigin gibi.
"Evlat , hayatta hiç bişey eskiyi geri getirmez. eski tadı eski tuzu bulamazsın. Ha evlat eskiyi bulamadım diye yeniyede sırt cevirme, yeninin icine sen tad kat . eskisi gibi olmasada yine eskinin tadına benzer, seni kandırır."
Ve sen dedin bana dedem, elma agacı ile armıt agacını dik , gelen gecen cocuga yedir die. dikebildigimce diktim dedem, yedirdim konu komsuya, coluk cocuga. Ama dedem şimdi insanlar cok, eskisi gibi herkes eş dost degil, insanlar az degil dedem.
işte dedem;
devir şimdi deişti...
ne armıtların eski tadı var tadında,
ne de elmaların.
ne sigarada tad var,
ne de dumanında.
ne tereyagı var dedem, nineminki gibi
ne de tereyagı ile cigara takası yapılacak eski dostluklar.
eski ruh yok dedem, eski saygılar, eski sevgiler,
her şey taklit düzmece dedem, yalan.
ne eski dostluklar var dedim ya dedem,
devir bi tek şeyi deiştiremiyor şimdi,
sadece hatıralar................
fishman
(DEDEME ATFEN RENKTANRIÇASINA)
-
sürçi lisan ettimse affola.
mutlu kalın.. 380a 560a 380a 560a
-
Fişman ,çok etkilendim.Çok teşekkür ederim bu güzel bir okadar da anlamlı yazı için.Anılarımız ,değerlerimiz,kaybederken öğrendiklerimiz ve daima kaybolmayacak umutlarımız.Sonsuz teşekkürler düşüncelerime rehber olduğun için... 570a 560a 560a
-
rica ederim sevgili renktanrıcası.
mutlu kalın. 380a 560a 380a 560a
-
219s yazılarınızla duygulandım
benim HER YANIM ACIYO 510a
-
teşekkür ederim muyesser ablacım. beyendiginie sevindim. ama her yanını acıtmak istememiştim. 770a 770a 770a 110b
-
""" Ne yaptı bizler diye sancılanıyor yüreğim….Nasıl bu hale gelebildik..Güçlerin güçsüzleri himayesi altına alan ağır yüküm ve bu yükle ilerlerken bir eğitimci olarak yetiştirmeye çalıştığım o ufacık yüreklere bırakacağım YURDUMU ,ACIMASIZ DÜNYA yı düşünüyorum…Umudumun içinde sesi yükselen umutsuzluğumla BİR YANIM ACIYOR.............
Sevinç(renklerin tanrıçası)..."""
Yeniden okudum bu yazınızı ve içim bi öncekinden daha da burkuldu. Bu son cümleleri ya dikkatlice okumadım ya da o gün önceki cümlelerinize takıldım.
şimdi sadece düşünsel olarak yargılıyorum bizleri. ve aldıgım kararla uygulamaya geçmeyi arzuluyorum. Umarım herkes buradan yola çıkar ve yetiştirdigimiz cocuklara bırakacagımız dünyanın bizlerden gececegini anlar.
Ben ögretmen degilim ama cevremde uygulayacagım elimden geldigince, güzel bir gelecek bırakabilmek için yarının genclerine...
sizi ayakta alkışlıyorum Sevinç öğretmenim..
mutlu ve umutlu kalın.. 560a 560a 560a 560a 560a 560a 560a
-
Sevgili Fisman hayatın bir öğreti olduğu düşünülürse ,karşılştığımız insanlar,yaşadıklarımız ,öğrendiklermiz ve hayata geçirebildiklerimiz.Yani eğitimci olmamız şart değil önemli olan hayatın öğretisinden yola çıkarak çevremize verebildiklerimiz.Sizde hayatın öğretisini kavramış insanlardan birisiniz.Aynı dili konuşabildiğimizi bilmek de umut verici.
Ayrıca nadiren göndermiş olduğum yazılarıma çektiğiniz dikkat ve ilgi de beni ayrıca çokmutlu ediyor.Size çok teşekkür ederim.. 560a 560a
-
aynı teşekkürüde ben size etmek istiyorum. 219s 560a 560a 560a
mutlu kalın. 219s 560a 219s 560a