renoire arkadaşım teşekkür ederim tabi. işim su altı fotografcılığı olmasada yinede reimler bulur buluşturur eklerim emrak etmeyin. ben su altı arama kurtarmacısıyım. ama su altı canlıları bana uzak olan seyler degil. hatta ititraf ta edebilirim ki, karada tehlikenin nereden nasıl ve kimden gelecegi belli degilken su altın da tamamen kendinize ait ve oradaki savunmasız canılarla birliktesiniz.. belki ileride ki günlerde bu konuda cıkan kitabımdan konular ekleyerek pek bu site ile ilgili olmasada gerekli bilgileri seve seve veririm, önümüz yaz nede olsa ..
ilgin için teşekkür ederim tekrar, mutlaka resimler ekleyecegim olurmu( resimler nette felan degil, kendi özgün resimlerimizden). merak etmeyin..
mutlu kalınnn...

sevgili balıkadam  hakan arkadaşım memnun oluruz öğrencilerimiz denizaltı yaşamı çok seviyorlar derslerimizde etkinliklerde görsel gösteri olarak kullanabiliriz fotoğrafları bekleriz şimdiden teşekkürler
 siz denizaltında yaşadığınız arama- kurtarma ile ilgili bir anınızı anlatabilirmisiniz ( çok vaktinizi almıyacaksa)
 hoşgeldin karizması 2. karizmanız gelsin 

pekala bir anı demişsiniz.. hemen ilk aklıma geliveren ve kısa olanı anlatayım. 2004 yılında erzincan' a baglı tercan ilçesinde bir yolcu otobusu fırat nehrinin başlangıcı dedikleri karasu nehrine ucmuştu mevsim subat kar yerde bina boyu kadardı. hatta sakarya dan oraya gidinceye kadar levhalar hep kar yıgınlarının arasında ve sadece ucları görünüyordu yollarda. neyse olay yerine ertesi sabah vardık. suyun üzerinde buz tutmuş bizim kristalleşme dedigimiz donma sıcaklıgı görüntüsü vardı. buddy-phone dedigimiz dalış sistemi ile ki bu tam yüz maskesi, dalış yaptık .sonucta ikinci gün bulduk.ama ilginc olan benim için şu. ben izmirliyim ve hayatımda o güne kadar bu yükseklikte ve yıgında kar görmemiştim , aslında bir yandan çocuk gibi seviniyor orda o ortam da bile olmasam ( cevremiz kazazede ve kayıpların ailesi ile kaplı durumda) nerdeyse karda yatıp yuvarlanacak kadar mutluydum. ve işte karın yani o kadar kar olmasının bize bir zararı vardı.akarsu oldugu için yukarıda dalışa geciyor akıntıyla birlikte su altından 200 metre asagıda bi yerlerde cıkıyorduk. ve çıktıgımız yer daglık yamac bi yerden akan suyun kenarı araba yok . yürü bakalım sırtında dalış takımları ile ...işte ilgiç nokta: geri gelmek yaklasık 15 dakika ve oraya gelinceye kadar bizim üzerimizdeki albiseler donuyor, saclarımız ve bıyıkları olan arkadaşların bıyıkları beyaza kesiliyordu... işte böyle bir durumda biz donan üstümüzdeki elbiselerle konuşlanma alanına gelinceye kadar robot gibi yürüyorduk. çünkü elbiseler kıvrılmıyor bir müddet sonra. ama ateşin basına gecipte ısınınca heleki sıcak suyu sizin üstünüzden şöle bocaladaıklarında,,, yahu o anı yaşamak gerek buradaki kelimelere sıgdıramıycam sanırım )
teşekkürler. başınızı agrıttım.   

hoş buldum duru doga. ( ilk defa bu akdar kısa yazacagım sanırım )
tabi ki burda sevilmeyecek konu ve dost yok galiba. şimdiden bagımlı oldum baksanıza 24 saat oldu üye olalı, bu kaçıncı yazısım ve kaç saattir de buradayım... ama severek ve isteyerek tabiii...
saygılarımla...  MUTLU KALIN       

sevgili balıkadam anlattıklarınızdan bir garip oldum  işiniz çok zor size sağlık sabır kolaylıklar diliyorum
bu kurtarmalarda  insan kurtarma şansınız oldumu
(fotoğraflar önemli değil benim söylemek istediğim  balıklar v.b. gibisiydi)
 işinizden dolayı ve üyeliğinize  sonsuz saygı- sevgiler