nedense anı,günü yaşarken birgün geriye dönüp nekadar özleyeceğini kestiremiyor insan,on yıl önce üniversite yıllarında biran önce mezun olmayı isterken şimdi o günlerde olmak istiyorum,çocukken biran önce büyüme telaşı içindeyken o günler burnumda tütüyor,ardahanda çalıştım üç sene gelmek için burdura kendimi parçaladım,şimdi ayazını bile özlüyorum,şimdi memleketim olan burdurun yeşilova ilçesindeyim,merkeze tayin istedim,burda annemle komşuyuz,yazılanları okudum,1 saat uzağa gitsemde şimdiden annemi özledim,bile bile istesemde tayini özlicem okulumu,burayı,özlediğim yüzlerce şey var ama ayrılmadan ordan ya da aramızdan birileri çok hissedemiyor insan yakınındakinin sıcak ellerini.....

teşekkür ederim tutku hocam. ne biliyim aklıma öyle geliverdi. hani özlemiyorda degilim yani. özlemini cektikleriniz deyince. çocukluğum aklıma geliverdi ve o günlerden kalma bu oyuncak. bilmem içimdekini yazıverdim işte...
mutlu kalın........