Kul ne kadar bilgili, malümatlı, sihhatli, servetli,kuvvetli, kudretli olursa olsun yaratılış olarak fanidir.Servetin,kuvvetin,sihhatin, kudretin kula hiç bir zaman devamlılığı yoktur.Bunların hiç birisine güven olmaz, zira sonuçta hepsi ölümle birlikte sona erer. Ancak kul hayatı süresince, salih amel işlemiş se ne mutlu o kişiye.Şayet; kişi hayatı boyunca geçici dünyanın altatmaları ile zaman geçirip şehveti arzuları istikametinde bir hayatı kendisine seçtiyse, ve bu şekil gözlerini kapatıp ebedi aleme göç ettiyse, gerçekten de çok yazık!Bütün ebedi hayat süresince hüsran içersinde kalacağını düşünerek, fani dünyaya aldanmamak ve bize geçici olarak verilen bu kısa ömrümüzü güzelce geçirmek,ebedi ahiret saadetini kazanabilmek için daimi şekilde bu hayatı bize bağışlayan Allah'a muhtaç olduğumuzu ve de O'na geri döneceğimizi bilip idrak ederek Allah'a sığınma zaruriyeti mutlaktır. Bunu bizlere Kur'an bildirdiği gibi, bütün peygamberler de bu yolda telkinlerde bulunmuşlardır.Bizlere düşen görev ,onların izledikleri yolu takip etmek, Allah'a iltica ile, dualarla, beş vakit namazımız ile Allah'a gerçek manada kul olabilmektir. Allah çümlemizi, kendisine daima sığınan, yalvarıp yakaran kullarından ayırmasın.