Irak'ta çocuk olmak dünyanın en zor işi. O ülkedeki bütün çocuklar savaşta doğdu. Onlar savaşın olmadığı, ölümün yaşanmadığı bir gün yaşamadılar. Bombalar altında öldüler, pazar yerinde patlamalardan kaçamadılar, kimyasal silahların kurbanı oldular. Aynı ülkenin insanları çatıştı, öldüler. Onlar şanssız ülkenin şansız çocukları olarak doğdular, daha şanssız olanlar kısa yaşadılar, ya kurtulanlar, onlar için kurtuldular demek olanaksız.

Onlar şanssız ülkenin çocuklarıydı, o ülkenin petrolü vardı, o ülkenin diktatörü vardı, o diktatörün başka yerlerde gözü vardı, başkalarının da o ülkede gözü vardı, bütün gözleri kan bürümüştü, ülke kan gölü oldu.

O ülke işgal altında, onlar işgal altındaki ülkenin çocukları. Belki birgün işgal bitecek, savaş bitecek mi, ölümler bitecek mi, pazaryerlerinde bombalar susacak mı? O çocuklar büyük olduğunda savaşacak mı? O çocuklar ne için savaştıklarını bilecekler mi?

Irak'ta çocuk olmak dünyanın en zor işi. O çocukların bir yarını yok.

O çocukların bir yarını olsun. Çabamız o çocuklara bir yarın armağan etmek için.