neslicim bu soru olmadı beni fena sıkıştırdın yahuuu
ben biraz her şeyi sonuna kadar aynı anda yaşayabilen birisiyim sanırım...ne zaman mutlu olduğum,ne zaman sıkıntılı olduğum,ben göstermek istemedikten sonra belli olmaz pek...gittim,çünkü hayat hep gitmeler ve bitmelerden ibaret biliyorsun ve her bitiş bir başlangıç,her gitme,yeniliğin habercisi derler...ben de buna inandım,arkama bakmadan gittim..iyi yapıp yapmadığımı zaman gsterecek bakalım...
fotoya gelince,fotoğraf çektirirken genelde gülemem nedense..sanki fotoğrıaf çektirirken içim görünüyor gibi hissediyorum ve "yüzümden gitmeyen acı gülüşte hiç sönmeyen yangınların izi var"
içimin yansıması fotoğraflar..bide senin dediğin gibi,en mutlu anımda bile melankoli hep vardır,kaos beynimdedir her zaman...
okulda ayrı bi kimlik oluyor sanırım...çocuklarla atölyeye girince,en sıkıntılı olduğum gün,en hasta olduğum zaman bile unutuyorum her şeyi...onlar sıfırlıyorlar beni,belki o yüzden,sadece onlarla olan fotolarda içimdekiler değil,saf halim olduuğundan gülüyorum...
oyyy ne uzun oldu beee hiç bakmıcam ne yazmışım düzgün mü olmuş...madem sordun anla artık napemmm
Ana Sayfa
Yardım
Giriş Yap
Kayıt Ol
