İnanın yarışmalara yapılan müdahaleleriarkadaşlardan duymaküzücü.

       Yıllarca çalıştığım lisede yarışmalara katıldım.İlçenin tek lisesi ve tek lisedeki tek resim öğretmeni olduğum için de hep yarışmalara tek katıldım.Tek başına öğrencileri yarışmalara yönlendiren ben,tek olduğum için ilçedeki tek komisyon ben tek komisyon olduğum için de resimleri tek seçen ben.
       2002 yılında Sağlık bakanlığının açtığı "Organ Bağışı" konulu afiş yarışmasına tek lisenin tek öğretmeni olarak katıldım.Tek komisyon üyesi olduğum için de tek başıma seçmek zorunda kaldım.Benim için çok zor bir seçimdi.İlçedeki verilmesi gereken hediye verilmediği için çocuklarıma hediyeyi tek başıma aldım.İlde seçilen ve 1. ve 2. olan çocuklarıma vaadedilen ama verilmeyen hediyeleri de tek başıma aldım.Aylar sonra gelen Türkiye 1.'liği ödülünü de aradan 2 ay geçip de umudu yitirdiğim için tek başıma ben aldım. Çünkü artık çocukların yüzüne bakamaz hale gelmiştim.
       Türkiye 1.'si olan öğrencimin ödül törenine tek ben katılamadım.Çünkü tayinim çıkmıştı ve artık orda değildim.Bunun karşılığında da hiçbir ödül almadım.Teşekkür bile eden olmadı.Hatta idare tarafından muhtemelen bir tek bizim katıldığımız bu nedenle de 1. olduğumuz söylendi .Olabilir... çünkü o kadar tektim ki herşeyde.... inanırım valla.
       Şimdiki okulumda yeni sayılırım ama artık çok hevesli değilim nedense bu yarışmalara.Şimdiki müdürüm de
senede 3 teşekkür belgesi verdiriyor bana nedense.Şu kağıt parçalarının hiçbir önemi yok benim için.Çünkü artık benim dersime değer veren ve her fırsatta beni toplantılarda öven saygıdeğer bir müdürüm var.
       Zaten uzman olurken de bir işime yaramamıştı.  

       Bir de artık yeni okulumda tek başıma yarışmalar düzenliyorum.Şike riski yok en azından.Hem de garanti 1.lik,2.lik ve 3. lük alıyoruz.

         Artık öyle bir derdim kalmadı alone öğretmenim.Çünkü orda değilim.Zaten bir dönem hep tektim ilköğretimlerde de resim öğretmeni yoktu.Küçük bir ilçeydi.
        Yani demek istediğim teşekkür almak için yapılanlar ile ilgili.Ben burda bu belgenin hiçbir şey ifade etmediğini ve herşeyin özde olması gerektiğini ifade etmeye çalıştım.Gözle görülen ve içte duyulan her zaman bir kağıt parçası değil harcanan emek ve çabadır.Emek ve çaba da meyvesini zaten içte verir.Bizim öğrencilerimize söyleyeceğimiz " harika olmuş." cümlesi ve onlardan göreceğimiz bir göz pırıltısı hem bizim hem de öğrencilerimiz için en değerli olandır.Birilerinin madalya vermesine gerek yok.Benim madalya almam veya almamam benim nasıl bir öğretmen olduğumu göstermez.Ben bir şeyleri doğru yapıyorsam zaten madalyasını zamanı gelince göreceğim demektir.Bu konuda benim düşüncem bu.

genişletilmiş zümre toplantısında da aynı muhabbet oldu .Diğer arkadaşlarında bahsettiği gibi bazı sorunlarada bizler neden olabiliyoruz.Mesela seçim esnasında ne kadar profesyonel davranabiliyoruz,ne kadar hırslarımıza sahib çıkabiliyoruz.KİM YARIŞIYOR?Okul mu? öğretmen mi?öğrenci mi ?d-) Hepsi mi?bu sorunun cevabını bulmak lazım.birde şunu da anlamıyorum yarışmaya giden her eser dereceye girmek zorunda mı? Bende bu komisyondayım benim kişisel düşüncem 1-2-3-dereceyi aynı okula vermemektir.ama hakkınnıda yememek gereken durumlardada yemem de yedirmemde.bir keresinde arkadaşım yapıp göndermiş sağolsun derece alamadık diye zümrede bana bi sözlü saldırısı oldu. Bende yarışma öğrenciler arasındaydı sen yanlış yere gönder mişsin demek zorunda kaldım.İnanın bana aramızda bu işi acayip hırs yapanlar var.

Bakın bu başlık şöyle devam edebilir.Resim öğretmenine ne yakışmaz:
Her tarafı  sorunlarla sarılmışken,tembel tembel oturup,birileri yapar biz yararlanırız nasıl olsa deyip,beklemek.E tabi kimse bir şey yapmak zorunda değil ama yapana köstek olmak.E herkesin kendi yorumu ama birlik olmak varken bölünmek, yakışmaz.