Mevlana ile çok iyi dost olan Rukneddin'i bir davete çağırmışlar.Mevlana Rukneddin'e oraya gitmemesini söylemiş.Ama Rukneddin dinlememiş.Oraya gidip pusuya düşürülerek öldürülmüş.Mevlana'da bu olay üzerine bu şiiri yazmış.Olanları şiirle anlatmış. Mevlana'nın Rukneddin Kılıçaslan a yazdığı şiir...DEMEDİMMİ
 
 Oraya gitme demedim mi sana, seni yalnız ben tanırım demedim mi? Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi ben'im? Bir gün kızsan bana, alsan başını, yüz bin yıllık yere gitsen, dönüp kavuşacağın yer ben'im demedim mi? Demedim mi şu görünene razı olma, demedim mi sana yaraşır otağı kuran ben'im asıl, onu süsleyen, bezeyen ben'im demedim mi? Ben bir denizim demedim mi sana? Sen bir balıksın demedim mi? Demedim mi o kuru yerlere gitme sakın, senin duru denizin ben'im demedim mi? Kuşlar gibi tuzağa gitme demedim mi? Demedim mi senin uçmanı sağlayan ben'im, senin kolun kanadın ben'im demedim mi? Demedim mi yolunu vururlar senin, demedim mi soğuturlar seni. Oysa senin ateşin ben'im, sıcaklığın ben'im demedim mi? Türlü şeyler derler sana demedim mi? Kötü huylar edinirsin demedim mi? Ölmezlik kaynağını kaybedersin demedim mi? Yani beni kaybedersin demedim mi? Söyle, bunları sana hep demedim mi?

büyük sözü, büyüğün sözünü dinlemek lazım...bedeli ağır olabiliyor....küpe edinelim...+1

Söz vermek bir mana ise Sözü Tutmak bin bir mana.. Herkes söz vermesini bilir ama Şeref yürekli olana...mevlana

Sende en iyi ne varsa, dostuna onu ver.
Mevlana

    Yoldaş,bu ne güzel paylaşımlar,zevkle takip ediyor ve okuyorum.
    +1