İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmez isen
Ya nice okumaktır
Okumaktan mânâ ne
Kişi Hakk'ı bilmektir
Çün okudun bilmez isen
Ha bir kuru emektir
Okudum bildim deme
Çok tâat kıldım deme
Eri Hak bilmez isen
Abes yere yelmektir
Dört kitabın manası
Bellidir bir elifde
Sen elifi bilmez isen
Bu nice okumaktır
Yunus Emre der hoca
Gerekse var bin hacca
Hepisinden eyice
Bir gönüle girmektir
Bana Seni Gerek SeniAşkın aldı benden beni
Bana seni gerek seni
Ben yanarım dün ü günü
Bana seni gerek seni
Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim
Aşkın ile avunurum
Bana seni gerek seni
Aşkın âşıklar öldürür
Aşk denizine daldırır
Teselli ile doldurur
Bana seni gerek seni
Aşkın şarabından içem
Mecnun olup dağa düşem
Sensin dün ü gün endişem
Bana seni gerek seni
Sufilere sohbet gerek
Ahilere ahret gerek
Mecnunlara Leyla gerek
Bana seni gerek seni
Cennet cennet dedikleri
Birkaç köşkle birkaç huri
Sen istiyene ver gil anı
Bana seni gerek seni
Eğer beni öldüreler
Külüm göğe savuralar
Toprağım orda çağıra
Bana seni gerek seni
Yunus'durur benim adım
Gün geçtikçe artar odum
İki cihanda maksûdum
Bana seni gerek seni
Gel Gör Beni Aşk NeylediBen yürürüm yana yana
Aşk boyadı beni kana
Ne âkilem ne divane
Gel gör beni aşk neyledi
Gah eserim yeller gibi
Gah tozarım yollar gibi
Gah akarım seller gibi
Gel gör beni aşk neyledi
Ya elim al kaldır beni
Ya vaslına erdir beni
Çok ağlattın güldür beni
Gel gör beni aşk neyledi
Ben yürürüm ilden ile
Şeyh anarım dilden dile
Gurbette hâlim kim bile
Gel gör beni aşk neyledi
Mecnun oluban yürürüm
Ol yâri düşte görürüm
Uyanıp melûl olurum
Gel gör beni aşk neyledi
Miskin Yunus biçareyim
Baştan ayağa yâreyim
Dost ilinden âvâreyim
Gel gör beni aşk neyledi
Hak Cihana DoludurHak cihana doludur
Kimseler Hakk'ı bilmez
Onu sen senden iste
Ol senden ayrı olmaz
Dünyaya inanırsın
Rızka benimdir dersin
Niçin yalan soylersin
Çün sen dedigin olmaz
Ahret yavlak ırakdır
Doğruluk key yarakdır
Ayrılık sarp firakdır
Hiç giden geri gelmez
Dünyaya gelen göçer
Bir bir şerbetin içer
Bu bir köprüdür geçer
Cahiller onu bilmez
Gelin tanış olalım
İşi kolay kılalım
Sevelim sevilelim
Dünya kimseye kalmaz
Yunus sözün anlarsan
Mânâsını dinlersen
Sana iy(i) dirlik gerek
Bur da kimsen kalmaz.
Aşkın ile AşıklarAşkın ile aşıklar
Yansın ya Resulullah
İçip aşkın şarabın
Kansın ya Resulullah
Şol seni seven kişi
Verir yoluna başı
İki cihan güneşi
Sensin ya Resulullah
Şol seni sevdi Subhan
Oldun kamuya sultan
Canım yoluna kurban
Olsun ya Resulullah
Aşık Yunus'un canı
Hilm-u şefaatkanı
Alemlerin sultanı
Sensin ya Resulullah
Taşdın Yine Deli GönülTaşdın Yine Deli Gönül
Sular gibi cağlar mısın
Aktın yine kanlı yaşım
Yollarımı bağlar mısın
Nidem elim ermez yare
Bulunmaz, derdime çare
Oldum ilimden avare
Beni bunda eğler misin
Yavi kıldım ben yoldaşı
Onulmaz bağrımın başı
Gözlerimin kanlı yaşı
Irmak olup cağlar misin
Ben toprak oldum yoluna
Sen aşırı gözedirsin
Su karşıma göğüs gerip
Taş bağırlı dağlar mısın
Harami gibi yoluma
Arkuru inen karlı dağ
Ben yarimden ayrı düştüm
Sen yolumu bağlar mısın
Karlı dağların başında
Salkım salkım olan bulut
Saçın çözüp benim içun
Yaşın yaşın ağlar mısın
Esridi YUNUS'un canı
Yoldayım, illerim hani
YUNUS düşte gördü seni
Sayru musun, sağlar mısın
Ben Dert ile Ah EderdimBen dert ile ah ederdim
Derdim bana derman imiş
İster idim hasret ile
Dost yanımda pinhan imiş
Nerde deyi fikrederdim
Göğe bakıp şükrederdim
Dost benim gönlüm evinde
Tenim içinde can imiş
Sanırdım kendim ayrıyım
Dost ayrıdır, ben gayriyim
Beni bu hayale salan
Bu sıfat-i hayvan imiş
İnsan sıfatı, kendi Hak
İnsan durur Hak, doğru bak
Bu insanin suretine
Cümle alem hayran imiş
Her kim o insani bile
Hayvan ise insan ola
Cümle yaratılmış kula
İnsan dahi sultan imiş
Tevhit imiş cümle alem
Tevhidi bilendir adem
Bu tevhidi inkar eden
Öz canına düşman imiş
İnsan olan buldu Hak’i
Meclis onun, odur saki
Hemen bu biçare YUNUS
Aşk ile bil ayan imiş
Bir Ben Vardır Bende Severim ben seni candan içeri
Yolum vardır bu erkândan içeri.
Beni bende demen bende değilim
Bir ben vardır bende benden içeri.
Nereye bakar isem dopdolusun
Seni nere koyam benden içeri.
O bir dilberdürür yoktur nisâni
Nisan olur mu nisandan içeri.
Beni sorma bana bende değilim
Sûretim hoş yürür don'dan içeri.
Beni benden alana ermez elim
Kadem kimbasa sultandan içeri.
Tecelliden nâsib erdi kimine
Kiminin maksudu bundan içeri.
Kime dîdar gününden sûle deyse
Onun sû'lesi var günden içeri.
Senin aşkın beni benden aliptir
Ne sirin dert bu dermandan içeri.
Seriat, tarikat yoldur varana
Hakikat mârifet andan içeri..
Süleyman kuş dilin bilir dediler
Süleyman var Süleyman'dan içeri..
Unuttum din diyânet kaldı benden
Bu ne mezhepdürür dinden içeri..
Dinin terkedenin küfürdür işi
Bu ne küfürdür îmandan içeri..
Geçer iken Yunus sas oldu dosta
Ki kaldi kapida andan içeri....
Dolap Dolap niçin inilersin
Derdim vardir inilerim
Ben Mevlâya âsik oldum
Anin için inilerim.
Benim adim dertli dolap
Suyum akar yalap yalap
Böyle emreylemis Çalap
Derdim vardir inilerim.
Beni bir dağda buldular
Kolum kanadım yoldular
Dolap'a lâyık gördüler
Derdim vardır inilerim.
Ben bir dağın ağacıyım
Ne tatliyim ne acıyım
Ben Mevlâya duacıyım
Derdim vardır inilerim.
Dağdan kestiler hezenim
Bozuldu türlü düzenim
Ben bir usanmaz ozanım
Derdim vardir inilerim.
Dülgerler beni yondu
Her âzam yerine kondu
Bu iniltim Hak'tan geldi
Derdim vardır inilerim.
Suyum alçaktan çekerim
Dönüp yükseğe dökerim
Görün su ben ne çekerim
Derdim vardir inilerim.
Yunus bunda gelen gülmez
Kişi muradina ermez
Bu Fânide kimse kalmaz
Derdim vardir inilerim...
Şöyle Garib BencileyinAcep su yerde varm'ola
Şöyle garip bencileyin
Bağrı başlı gözü yaslı
Şöyle garip bencileyin
Gezdim Urum ile Sami
Yukarı İlleri kamu
Çok istedim bulamadım
Şöyle garip bencileyin
Kimseler garip olmasın
Hasret oduna yanmasın
Hocam kimseler duymasın
Şöyle garip bencileyin
Söyler dilim ağlar gözüm
Gariplere göynür özüm
Meğer ki gökte yıldızım
Şöyle garip bencileyin
Nice bu dert ile yanam
Ecel ere bir gün ölem
Meğer ki sinimde bulam
Şöyle garip bencileyin
Bir garip olmuş diyeler
Üç günden sonra duyalar
Soğuk su ile yuyalar
Şöyle garip bencileyin
Hey Emre'm Yunus biçare
Bulunmaz derdine çare
Var imdi gez sardan sara
Şöyle garip bencileyin
Geldi Geçti Ömrüm BenimGeldi Geçti Ömrüm Benim
Şol Yel Esip Geçmiş Gibi
Hele Bana Şöyle Geldi
Şol Göz Yumup Açmış Gibi
İşbu Söze Hak Tanıktır
Bu Can Gövdeye Konuktur
Bir Gün Ola Çıka Gide
Kafesten Kuş Uçmuş Gibi
Miskin Âdem Oğlanını
Benzetmişler Ekinciye
Kimi Biter Kimi Yiter
Yere Tohum Saçmış Gibi
Bir Hastaya Vardın İse
Bir İçim Su Verdin İse
Yarın Orda Karşı Gele
Hak Şarabın İçmiş Gibi
Dost
Ben dost ile dost olmuşsam
Kimseler dost olmaz bana
Münkirler bakar gülüşür
Selam dahi vermez bana
Ben dost ile dost olayım
Ölmez evvel öleyim
Canimi kurban vereyim
Dünya baki kalmaz bana
Ben aşıkı biçareyim
Baştan aşağı yareyim
Ben bir deli divaneyim
Aklim da yar olmaz bana
Kimseler bilmez halimi
Aşk odu yaktı canimi
Seçmezem soldan sağımı
Namusu" ar olmaz bana
Sanurlar ki ben deliyim
Ben dost bağı bülbülüyem
Mevla'nin kemter kuluyem
Kimse baha saymaz bana
Bülbül olu ben oterim
Dost bahçesinde biterim
Gül alırım satarım
Bağu ban olmaz bana
Dervis Yunus nice diyem
Ben bu cani terk idem
Yan yanadosta gidem
Perde hicap olmaz bana
Divaneler, Divaneler
Divaneler, divaneler
Durun durun aşka sela
Aşk esriği mestaneler
Durun durun aşka sela
Mest-i elestler kandaksız
Mestane mestler kanatsız
Saki duruptur canaksiz
Durun durun aşka sela
Merdaneler merdaneler
Erlik demi bu gündurur
Bas veruben can terkini
Vurun vurun aşka sela
Ey nice hamle idelim
İşbu fenadan gidelim
Binin binin sevk atalım
Surun surun aşka sela
Muhabbet yoluna girip
Aşktan dava kılan kişi
Tan eylemiş asıklara
Görün görün aşka sela
Akıl ne bilir aşkı kim
Mağrur oluptur aklına
Aşkı bu gün bu YUNUS'a
Sorun sorun aşka sela
Yunus Emre
Dosttan Yüzüm Dönmez Benim
Deniz oldu birkaç kadeh,
Susaslıgım kanmaz benim
İniltilerim kesilmez,
Gözüm yaşı dinmez benim
Gel varalım bizim ile,
Ki giresin bahçelere
Daim öter bülbülleri,
Gülistanım solmaz benim
Bizim ilin bahçeleri,
Daim tazedir gülleri
Ma'muredurur bostanım,
Ağyar gülüm üzmez benim
Mansur kadehin nice kez
Ma'suka sundu elime
Dört yanımda od vurdular,
Kimse halim bilmez benim
Yana yana kul oluban
Sen ma'sukanin yolunda
Günde bin kez yanar isem
Dosttan yüzüm dönmez benim
Canım askın kulunğune
Ferhat olup tuttum başım
Daim dağları keserim,
Şirin’im hiç sormaz benim
Yunus eydur, ey sultanim,
Aşkın ile yandı canım
Gel kılar isen dermanım,
Artık canım ölmez benim
Yunus Emre
Gönüller Yapmaya Geldim
Benim burda kararım yok
Ben burdan gitmeye geldim
Bezirganim, metaim çok
Alana satmaya geldim
Ben gelmedim davi için
Benim isim sevi için
Gönüller dost evi için
Gönüller yapmaya geldim
Dost esriği deliliğim
Asıklar bilir neliğim
Devsiriben ikiliğim
Birliğe yetmeye geldim
O hocamdır, ben kuluyum
Dost bahçesi bülbülüyüm
O hocamın bahçesine
Şad olup ötmeye geldim
Burda bilis olan canlar
Orda bilisirler imiş
Bilisiben hocam ile
Halim arz etmeye geldim
Siz YUNUS'tan sorun haber
Dost kanda ise anda var
Haberi gel gör benden al
Ben onu görmeye geldim
Yunus Emre
Çıkdum Erik Dalına
Çıkdum erik dalına
Anda yidüm üzümi
Bostan ıssı kakıyup
Dir ne yirsin kozumı
Agrılık yaptı bana
Bühtan eyledim ana
Çerçi de geldi eydür
Kanı aldın kızumı
Ker¤¤¤ koydum kazana
Poyrazıla kaynatdum
Nedür diyü sorana
Bandum virdüm özini
İplik virdüm çulhaya
Sarup yumak itmemiş
Becid becid ısmarlar
Gelsün alsun bezini
Bir serçenin kanadın
Kırk katıra yükledüm
Çift dahı çekemedi
şöyle kaldı kazanı
Bir sinek bir kartalı
Salladı urdı yire
Yalan değül gerçekdür
Ben de gördüm tozını
Bir küt ile güreşdüm
Elsüz ayağum aldı
Güreşip basamadum
Köyündürdü özümi
Kaf dağından bir taşı
şöyle atdılar bana
Öğlelik yola düşdi
Bozayazdı yüzümi
Balık kavağa çıkmış
Zift turşusın yimeğe
Leylek koduk toğurmış
Baka şunun sözini
Gözsüze fisıldadum
Sağır sözüm işitmiş
Dilsüz çağırup söyler
Dilümdeki sözümi
Bir öküz boğazladum
Kakıldum sere kodum
Öküz ıssı geldi eydür
Boğazladun kazumı
Bundan da kurtulmadum
N'idesini bilmedüm
Bir çerçi geldi eydür
Kanı aldun gözgümi
Tospağaya sataşdum
Gözsüz sepek yoldaşı
Sordum sefer kancaru
Kayseri'ye azimi
Yunus bir söz söyledün
Hiçbir söze benzemez
Münâfiklar elinden
Orter mâ'nı yüzini
Yar Yüreğüm Yar
Yar yüreğüm yar
Gör ki neler var
Bu halk içinde
Bize güler var
Bu yol uzakdur
Menzili çokdur
Geçidi yokdur
Derin sular var
Girdük bu yola
Işkıla bile
Gurbetlik ile
Bizi salar var
Her kim merdâne
Gelsün meydana
Kalmasun cana
Kimde hüner var
Yunus sen bunda
Meydan isteme
Meydan içinde
Merdâneler var
Yunus Emre
Anma mısın Şol Günü Sen
Anma(z) mısın şol günü sen
Gözün nesne görmez ola
Düşe suretin toprağa
Dilin haber vermez ola
Çün Azrâil ine tuta
Issı kılmaz ana ata
Kimse döymez o heybete
Halktan meded ermez ola
Oğlan gider danışmana
Salâdır dosta düşmana
Sonra gelmek peşîmâna
Sana ıssı kılmaz ola
Evvel gele şol yuyucu
Ardınca şol su koyucu
İletip kefen sarıcı
Bunlar hâlin bilmez ola
Ağaç ata bindireler
Sinden yana göndereler
Yer altına indireler
Kimse ayruk görmez ola
Üç güne dek oturalar
Hep işini bitireler
Ol dem dile getireler
Ayruk kimse anmaz ola
Yunus miskin bu öğüdü
Sen sana versen yeğ idi
Bu şimdiki mahlukata
Öğüt ıssı kılmaz ola
Yunus Emre
Yer Yüzünde Gezer İdim
Yer yüzünde gezer idim
Uğradım milketler yatur
Kimi ulu kimi kiçi
Key kuşağı berkler yatur
Kimi yiğit kimi koca
Kimi vezir kimi hoca
Gündüzleri olmuş gece
Bunculayın çoklar yatur
Doğru varırdı yolları
Kalem tutardı elleri
Bülbüle benzer dilleri
Danışman yiğitler yatur
Ulu kiçi ağlaşmışlar
Server yiğitler düşmüşler
Baş ucunda yay sımışlar
Kırıluban oklar yatur
Atlar izi tozulu
Önleri tabıl-bazulu
İle güne hükmü yaz(ı)lı
şu muhteşem beğler yatur
Yunus Emre
Ah N'ideyim Ömrüm Seni
Ömrüm beni sen aldadın
Ah n'ideyim ömrüm seni
Beni deprenimez kodun
Ah n'ideyim ömrüm seni
Benim derdim hey sen idin
Canım içinde can idin
Hem sen bana sultan idin
Ah n'ideyim ömrüm seni
Gönlüm sana eğler idim
Gül deyüben yiyler idim
Garipseyip ağlar idim
Ah n'ideyim ömrüm seni
Gider imiş bunda gelen
Dünya işi cümle yalan
Ağlar ömrüm yavı kılan
Ah n'ideyim ömrüm seni
Hayrım şerrim yazılısar
Ömrüm ipi üzüliser
Gidip suret bozulısar
Ah n'ideyim ömrüm seni
Bari koyuban kaçmasan
Göçgüncü gibi geçmesen
Ölüm şarabın içmesen
Ah n'ideyim ömrüm seni
Bir gün ola sensiz kalam
Kurda kuşa öyün olam
Çürüyüben toprak olam
Ah n'ideyim ömrüm seni
Miskin Yunus bilmez misin
Yoksa nazar kılmaz mısın
Ölenleri anmaz mısın
Ah n'ideyim ömrüm seni
Yunus Emre
Ey yarenler, Ey Kardaşlar
Ey yarenler, ey kardaşlar
Ecel ere olum bir gün
İslerime pişman olup
Kendi özüme gelem bir gün
Yanlarıma kona elim
Söz söylemez ola dilim
Karşıma gele amelim
Nettim ise görem bir gün
Oğlan diğer danişmana
Seladır dosta düşmana
Sol dört tekbir namaz ile
Dahi tamam kılam bir gün
Beş karış bezdurur donum
Yılan çıyan yiye etim
Yıl gece obrula sinim
Unutulup kalam bir gün
Basıma dikeler hece
Ne erte bilem ne gece
Alemler umudu hoca
Sana ferman olam bir gün
Yunus Emre sen bu sözü
Dahi tamam etmemişin
Tek yürüyeyim neyleyim
Üstadıma gelem bir gün
Ben Bunda Seyr Eder İken
Ben bunda seyr eder iken
Aceb sırra erdim ahî
Bir siz dahı sizde görün
Dostu bende gördüm ahî
Bende baktım bende gördüm
Benim ile ben olanı
Suretime can vereni
Kimdiğini bildim ahî
İsteyüben bulımazam
Ol ben isem ya ben hani
Seçemedim ondan beni
Bir kezden ol oldum ahî
Değme bir yol kandan bana
Dağılmayam değme yana
Kutlu oldu seferim
Hoş menzile erdim ahî
Münkir kişi duymaz bunu
Dertlilerin sezer canı
Ben aşk bağı bülbülüyem
Ol bahçeden geldim ahî
Mansur idim ben ezelde
Onun için geldim bunda
Yak külümü savur göğe
Ben "Ene'l-Hak" oldum ahî
Mun'im oldum yoksul iken
Benüm oldu kevn ü mekan
Yirden göğe mağrıp maşrık
Yire göğe doldum ahî
Nitekim ben beni buldum
Bu oldu kim Hakkı buldum
Korkum anı buluncadı
Korkudan kurtuldum ahî
Yunus Emre
İsteridüm Allah'ı
İsteridüm Allah'ı
Buldumısa ne oldı
Ağlarıdum dün ü gün
Güldümise ne oldı
Erenler meydanında
Yuvarlanur tup idüm
Padişah çevgânında
Kaldumısa ne oldı
Erenler sohbetinde
Deste kızıl gül idüm
Açıldum ele geldüm
Soldumısa ne oldı
Alimler ulemalar
Medresede buldıysa
Ben harâbat içinde
Buldumısa ne oldı
Yandı Yüreğüm DutuşdıYandı yüreğüm dutuşdı
Bağrum ciğerüm kebabdurur
Aşıklarun şerbetleri
Bu derdüme sebebdurur
Bir niçeleri aşk düzer
Bir niçeleri aşk bozar
Bir niçeler esrük gezer
Eyle kim var harabdurur
Aşkıla çalındı kalem
Aşka yesirdurur âlem
Âşıklar arasında
Cebreil dahı hicabdurur
Medreseler müderrisi
Okumadılar bu dersi
şöyle kaldılar âciz
Bilmediler ne babdurur
Azâzil dâ'vi kıldı
Dâ'visi yalan oldı
Yalan dâ'vi kılanun
Pes cezası azabdurur
Ölmez aşk bilişleri
Esrük meclis hoşları
Dâim bunlarun işi
Çeng ü şeşte rebabdurur
Yunus imdi miskin ol
Hem miskinlere kul ol
Zîre miskin olanları
Arzulayan Çalabdurur
Herkime Kim Dervişlik BağışlanaHerkime kim dervişlik bağışlana
Kalpı gide pâk ola gümüşlene
Nefesinden miskile anber düte
Budağından il ü şar yimişlene
Yaprağı hem dertlüye derman ola
Gölgesinde çok hayırlar işlene
Âşıkun gözi yaşı hem göl ova
Ayağından saz bitüp kamışlana
Cümle şair dost bağçesi bülbüli
Yunus Emre orada dürraçlana
Yunus Emre
Gelin Ey Kardeşler GelinGelin ey kardeşler gelin
Bu menzil uzağa benzer
Nazar kıldım şu dünyaya
Kurulmuş tuzağa benzer
Bir Pir'in eteğin tuttum
"Ana beni" deyip gittim
Nice yüz bin günah ettim
Her biri de bir dağa benzer
Cağla Derviş Yunus cağla
Sen özünü Hakk'a bağla
Ağlar isen haline ağla
Erdem vefa yoğa benzer
Ana Sayfa
Yardım
Giriş Yap
Kayıt Ol
