selam
dersimizi hemen herkes "rahatlama" dersi olarak görüyor.
sınıfa gelen öğrenci bir rahat bir rahat.
istediği gibi dolaşıp istediği gibi konuşabiliyor. malzeme getirmiyor, getirsede yapmıyor.
sınıf öğretmenine söylüyorsun "konuşsunlar, sen isteyenleri seç onlarla der işle diyor .
" velisi "çocuğumu hırpalama" diyor.
idareci zaten öğretmeni değil kasası olan veliyi önemsiyor.
çok sıkıntıdayım çok. bir an önce emekli olmak istiyorum.
1 yıldır bu lanet okuldayım, bir yıldır bunalımdayım.
bazen kendime "sen kötü bir öğretmensin beceremiyorsun diyorum, sık sık ağlıyorum
artık bu "rahatlama dersi" düşüncesi ve onun sonucu davranışlarla başedemiyorum .
4. snf velileri şikayetçiymiş çocukları resimden kopmuş ben onlara niye patel le guaş la manzara vazo saksı kelebek kuş resimleri yaptırmıyormuşum.
şu an sınıftayım 8. sınıflar var. 1. dönemin son haftasından beri röprödüksiyon çalışma gayretindeyim.
ama neredeyse tüm çabama rağmen 1 öğrenci dışında sınıfta çalışan yok. sınıfın yarısında kadınlar günü diğer yarısında mahalle kahvesı havası var.
sınıfı sadece seyrediyorum
sınıfı sadece seyredebiliyorum
15 yıl önce güneydoğunun gecekondu mahallelerinde bu konuyu nasıl işlediğim aklıma geliyor.
güle oynaya,
çocuklar okul kütüphanesinden, komşudan ordan burdan bulduğu kocaman ansiklopedileri her ders sınıfa taşırdı.
bu soytarıların hepsinin evinde internet var....
sınıfı sadece seyrediyorum
sınıfı sadece seyredebiliyorum
çünkü artık kimseye "niye yerne oturmuyorsun,sus, çalı işini bitir, önüne dön, malzemelerin nerede " demekten çoook bunaldım. böyle dediğim içinde zaten sinirli, kaba, kötü, yetersiz öğretmen oldum.
artık sınıfa girince hiç sesimi çıkarmıyorum
hiçbir şey istemiyorum
ot gibiyim
ot
ama içim içimi de yiyor
sakinleştirici almayı düşünüyorum
ya da biraz böyle sabredip beklesem buna da alışırmıyımacaba
ey iyi öğretmenlerrr
bana siz nasıl ders işleyip öğretmenlik yapıyorsunuz
anlatın lütfen...
not.. sanmayın ki kenar bir yerdeyim
metropol bir şehrin en iyi denilen okulundayım
ölmeyi bile istiyorum bazen