ÖFKE

Adam yeni otomobiline bakmak icin evinden ciktiginda, 3 yasindaki oglunun gayet mutlu bir bicimde elindeki cekicle, kamyonunun kaportasini mahvettigini görmus. Pat pat cekici vurup duruyor kaportaya...
Hemen oglunun yanina kosmus ve cocugun elinden cekici alip o hiddetle oglunun eline cekicle vurmaya baslamis.
3 -4 defa vurduktan sonra kendine gelip birakmis cekici ve oglunu hemen hastaneye göturmus.
Doktor cocugun kirilan kemiklerini kurtarmaya calistiysa da, elinden birsey gelmemis ve cocugun iki elinin parmaklarını kesmek zorunda kalmis.Cocuk ameliyattan cikip, gözlerini actiginda, bandajli ellerini farketmis ve gayet masum bir ifadeyle,
"Babacigim, arabana zarar verdigim icin cok uzgunum" demis ve sonra babasina su soruyu sormus:
"Parmaklarım ne zaman yeniden cikacak?"
Babasi eve dönmus ve o gun intihar etmis....

Bu gercek bir olaydir. Yasanmis ve belki de bizlerinde yasayabilecegi bi durum. Verilen tepki cok dusuncesizce ve sert.
Ama sertligi, olayin geri dönulmez noktaya geldigi sonradan anlasiliyor.
Birisi masaya sut döktugunde ya da bir bebegin agladigini isittiginizde bu öykuyu animsayin. cok sevdiginiz birine karsi sabrinizi yitirdiginizi anladiginizda, önce biraz dusunun. Otomobiller onarilabilir, ama kirilan kemikler ve incinen duygular hicbir zaman onarilamaz ;
Genellikle kisiyle performansi arasindaki farki göremeyiz. insan hata yapar.
Hepimiz hata yapariz. Fakat öfkeyle ve dusunmeden yapilan seyler, insani sonsuza kadar rahatsiz eder. Durun ve dusunun.
Harekete gecmeden önce dusunun. Sabirli olun.
Anlayis gösterin ve sevin.

---

"Cuneyt Yigitsoy" <[email protected]>
[email protected]

ben teşekkür ederim Tutku hocam ilginize ve nazik yorumunuza...